Η ΙΣΧΥΣ ΤΩΝ ΦΙΡΜΑΝΙΩΝ KAI ΤΩΝ ΧΡΥΣΟΒΟΥΛΩΝ ΣΤΗΝ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑ
Τα χρυσόβουλα των αυτοκρατόρων και τα φιρμάνια των Σουλτάνων, της Βυζαντινής και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αντίστοιχα, αποτελούν εκτελεστικά έγγραφα φεουδαρχικού τύπου, που παραπέμπουν σε εξουσίες ξεπερασμένες, οι οποίες έπαψαν να υπάρχουν εδώ και αιώνες.
Οι προαναφερθείσες αυτοκρατορίες, που διήρκεσαν περίπου 1500 έτη, είχαν επιβληθεί παράνομα στον ελληνικό κόσμο και παγκόσμια και συνδέθηκαν με την χρήση βίας και με την στέρηση των δημοκρατικών διαδικασιών στους πολίτες.
Τα εγκλήματα που συντελέστηκαν την εποχή του Βυζαντίου από όλους τους βαπτισθέντες στο χριστιανικό δόγμα αλλογενείς αυτοκράτορες, σε βάρος του Έθνους των Ελλήνων, δεν έχουν αναγνωριστεί μέχρι σήμερα, ούτε από την Ελλάδα αλλά ούτε και από την Διεθνή Κοινότητα.
Ομοίως ουδέποτε συνέβη κάτι αντίστοιχο σε παγκόσμια κλίμακα, για τα εγκλήματα που προκάλεσαν οι Οθωμανοί απέναντι στους Έλληνες, όχι μόνο την εποχή της επικράτησης των Νεότουρκων, που οδήγησε στον μαζικό εκτοπισμό πληθυσμών από την Μ Ασία και την Ανατ. Θράκη και στις γενοκτονίες των Ποντίων, των Μικρασιατών και των Αρμενίων, αλλά και καθ΄ όλη την διάρκεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η οποία προκάλεσε παρατεταμένη σκλαβιά 400 ετών, με τεράστιες απώλειες σε ανθρώπινες ζωές, στερώντας την ευημερία και την πρόοδο στο Έθνος μας.
Και στις δύο παραπάνω εποχές συντελέστηκαν τεράστια εγκλήματα σε βάρος του Έθνους των Ελλήνων από αλλογενείς ...
Είναι αναμενόμενο, ότι η μετάβαση στην σύγχρονη εποχή της ειρήνης και της "δημοκρατίας", θα σήμαινε την κατάργηση της ισχύος των τότε επίσημων νομικών εγγράφων, ως οικουμενική απαίτηση για τον πραγματικό εκσυγχρονισμό του εσωτερικού αλλά και του Διεθνούς Δικαίου και ότι οι εκτελεστικές διαταγές των φρικτών εξουσιαστών του παρελθόντος δεν θα είχαν πλέον καμία επίδραση στα σύγχρονα κράτη, αποδεικνύοντας ότι έχει συντελεστεί η πραγματική απελευθέρωση.
Συνέβη όμως αυτό στ΄ αλήθεια ;
ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΜΕΤΑΒΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ ΣΕ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ ...
Στην συνείδηση των Ελλήνων το τέλος του Βυζαντίου οριοθετείται από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης από τον Μωάμεθ τον Β', ενώ το τέλος της Τουρκοκρατίας σηματοδοτείται από τον Εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα των αγωνιστών του 1821. Με μόνη, αλλά καθοριστική διαφορά, ότι στην πράξη η εξουσία αντί να περάσει στο Έθνος των Ελλήνων μέσω των τεσσάρων Εθνοσυνελεύσεων, ύστερα από την δολοφονία του Ι. Καποδίστρια, πέρασε στον 16χρονο Βαυαρό Όθωνα, ως ελέω θεού μονάρχη.
ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΜΕ ΟΤΙ Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΝΑΡΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΡΗΚΤΗ ΚΑΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΑΠΟΛΥΤΗ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΞΑΡΤΗΣΗ ...
Στο σύνταγμα του 1844 ορίζεται στο πρώτο άρθρο ως :
« επικρατούσα θρησκεία εις την Ελλάδα ή της Ανατολικής Ορθοδόξου του Χριστού Εκκλησίας…..»
και στο δεύτερο άρθρο : «η Ορθόδοξος Εκκλησία της Ελλάδος, κεφαλήν γνωρίζουσα τον Κύριον Ημών Ιησού Χριστόν …… ενεργούσα ανεξαρτήτως πάσης άλλης εκκλησίας τα κυριαρχικά ταύτης δικαιώματα…..»
από την αρχή αναγνωρίζονται κυριαρχικά δικαιώματα δόγματος επί του έθνους και μάλιστα με κυρίαρχο ( κύριο ) πνευματική οντότητα η οποία κυριαρχεί μέσω της εκπροσώπησης του από την ιερά σύνοδο.
ΠΗΓΗ: ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΙΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΦΟΡΕΑ «ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ»
Επίσης, η αρχική εντύπωση που δημιουργείται στον Έλληνα άνθρωπο, μέσα από την ιστορική αναδρομή στα αναγνώσματα της συμβατικής ιστορίας που όλοι έχουμε διδαχθεί, δείχνει την σχέση ανάμεσα στις δύο αυτοκρατορίες να είναι συγκρουσιακή, μιας και οι Οθωμανοί φαίνεται να επικρατούν κατακτώντας τους Βυζαντινούς με πολεμική επιδρομή προκαλώντας Άλωση ...
Με μια προσεκτικότερη ματιά σε μη συμβατικές ιστορικές πηγές, φαίνεται ότι η μία δυναστεία διαδέχεται παραδίδοντας τα σκήπτρα στην άλλη. Μάλιστα και στις δύο εκδοχές ο κοινός παρονομαστής είναι και πάλι η εκκλησία (με την ορθόδοξη να εμφανίζεται μετά από το σχίσμα του 1054 μ.κ.χ.)
Ο Ιστορικός εμπαιγμός για την άλωση της Νέας Ρώμης
Ιστορικοί της εποχής επισημαίνουν ότι η μετάβαση της εξουσίας από τον Ιωάννη Παλαιολόγο (του οποίου παρεπιπτώντος το πτώμα δεν βρέθηκε ποτέ) έγινε δια μέσω του Πατριάρχη Γενάδιου Σχολάριου προς τον Σουλτάνο.
Ήταν μάλιστα αγαστή η συνεργασία του εκάστοτε Σουλτάνου με την εκκλησία.
Συνεπώς διατηρήθηκε και η ισχύς των ως τότε επίσημων κρατικών εγγράφων, δηλαδή των χρυσοβούλων με τα οποία οι αυτοκράτορες μεταβίβασαν την κυριότητα γης στην εκκλησία.
ΟΙ ΣΟΥΛΤΑΝΟΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΑΝ ΤΑ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΑ ΕΓΓΡΑΦΑ (ΧΡΥΣΟΒΟΥΛΑ), ΑΛΛΑ ΤΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΑΝ ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΑΛΩΒΗΤΗ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ, Η ΟΠΟΙΑ ΟΥΔΟΛΩΣ ΕΠΗΡΡΕΑΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΗ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ...
Σε αντίθεση με τους Έλληνες που έχαναν την γη τους λόγω της υπέρμετρης φορολογίας προς την Εκκλησία !
Μάλιστα οι μονές συνθηκολόγησαν με τον Σουλτάνο πριν από την κατάκτηση ( ! ) ...
όπως αναφέρεται μέσα στο παρακάτω έγγραφο με το οποίο αναγνωρίζεται τίτλος κυριότητας των παραλίμνιων εκτάσεων της λίμνης Βιστωνίδας στην Μονή Βατοπεδίου του Αγ. Όρους, βασισμένος σε χρυσόβουλα, που κατόπιν επικυρώθηκαν από διαδοχικά φιρμάνια που εξέδωσαν τρεις Οθωμανοί Σουλτάνοι !
Η Βιστωνίδα, τα χρυσόβουλα, οι Σουλτάνοι και ο Πορθητής με το "Αχτιναμέ" του 1453
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ ΤΟ ΘΕΟΚΡΑΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ
ΑΛΛΑΖΕΙ ΑΠΛΑ ΜΟΡΦΗ ΚΙ ΕΜΦΑΝΙΣΗ
ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΣΩΖΟΝΤΑΙ ΧΡΥΣΟΒΟΥΛΑ ΚΑΙ ΦΙΡΜΑΝΙΑ ΣΤΑ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ, ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΣΧΕΤΙΖΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΟΤΗΤΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΓΗΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΔΩΡΕΕΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΩΝ ΚΑΙ ΜΕ ΑΛΛΑ ΘΕΜΑΤΑ
Το Associated Press στα άδυτα της Μονής του Παντοκράτορος στο Άγιο Όρος
Για παράδειγμα, το χρυσόβουλο του Αυτοκράτορα Αλεξίου Α΄ του Κομνηνού το 1088 μ.Χ. προς τη Μονή του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου στην Πάτμο. Ο Αυτοκράτορας παραχώρησε ολόκληρο το νησί της Πάτμου στο μοναστήρι και μάλιστα το ιδιοκτησιακό καθεστώς ίσχυσε σε όλη τη διάρκεια της οθωμανικής κυριαρχίας, της σύντομης Ιταλικής κατάκτησης, αλλά και αφού η Πάτμος ενσωματώθηκε στο ελληνικό κράτος. Η Μονή του Αγίου Ιωάννη του Θεολόγου ως ιδιοκτήτρια της Πάτμου πουλούσε και δώριζε ακίνητα στο νησί από το 1725 έως το 1998! πηγή
Το ελληνικό κράτος σήμερα, αναγνωρίζει τα μεσαιωνικά αυτά έγγραφα ως τίτλους ιδιοκτησίας, δικαιώνοντας τις μονές στα δικαστήρια με βάση τα αυτοκρατορικά χρυσόβουλα, αλλά και με τα κατοπινά Οθωμανικά φιρμάνια κι ας πρόκειται για τα εκτελεστήρια έγγραφα εξόντωσης.
Απόδειξη ότι δεν απελευθερωθήκαμε
ποτέ από τους δυνάστες μας.
Το φιρμάνι ή φερμάνι (περσική فرمان (farmân) "διάταγμα") ήταν διάταγμα του σουλτάνου που σήμαινε κάθε εντολή που προέρχεται άνωθεν (εκτελεστήριο έγγραφο) και προς την οποίαν δεν μπορεί να φέρει κανείς αντιρρήσεις.
Τα Χρυσόβουλα των Βυζαντινών Αυτοκρατόρων και η Ισχύς τους έως τη νεώτερη εποχή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου